Kraina z Książek

    Na początek chciałbym odnotować, że bardzo dziwi mnie tłumaczenie tytułu tej książki. W oryginale mamy Mistborn, w samej książce mowa jest o Zrodzonych z Mgły, Zrodzonym z Mgły, natomiast tytuł to Z mgły zrodzony, z jakiegoś powodu napisane małymi literami, mimo iż w powieści jest to określone dużymi. Cholera wie, jak to do końca jest, bo sama książka nie sugeruje, żeby tytuł nie odnosił się bezpośrednio do Zrodzonych z Mgły, ale może ja się mylę i kiedyś zostanę wyprowadzony z błędu. Oby, bo jeśli nie… byłoby to wręcz komicznie żałosne niedopatrzenie polskiego wydawcy. W każdym razie oto druga powieść Brandona Sandersona i znowu dostajemy fantasy, które jest swoją drogą dość podobne do Elantris, chociaż na tyle różne, że ciężko jest się czepiać, iż znowu to samo.     Ostatni Imperator rządzi twardą ręką swoim Ostatnim Imperium, które oświetla czerwona gwiazda i które jest zasypywane przez popiół. Generalnie to, jak ten świat wygląda, nie jest jakoś przedstawiane przez Sandersona,

    Nie lubię mierzyć się z literackimi legendami, bo z jakiegoś powodu dużo tych starych książek klasyków to powieści ciężkie, tak jakby kiedyś ludzie nie lubili się bawić przy czytaniu, tylko zawsze traktowali to jako intelektualne wyzwanie. Oczywiście wiem, że tak nie jest, jednak czasami można odnieść takie wrażenie. Ten wstęp pewnie dał ci już do zrozumienia, mój kochany czytelniku, że nie jestem fanem Biednych ludzi , pierwszej powieści Fiodora Dostojewskiego. Przejdźmy więc do recenzji, której pewnie i tak nie potrzebujesz, bo jeśli ktoś chce sięgnąć po Biednych ludzi , to (a przynajmniej tak mi się wydaje) raczej nie szuka opinii innych. Zresztą zawsze warto samemu się przekonać, czy dana powieść jest dobra.     Jest to powieść epistolarna, wskutek czego jej przeważająca większość to listy, jakie wymieniają między sobą urzędnik Makary Dziewuszkin i dużo od niego młodsza Warwara Dobrosiełowa. No i w ramach tych listów obserwujemy ich losy. Kwitnie między nimi uczucie, a przy tym